Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία αποτελεί ισχυρό προδιαθεσικό παράγοντα για πληθώρα μη μεταδοτικών νόσων. Είναι επομένως σημαντικό να γνωρίζουμε τη συχνότητά της σε κάποιες υποομάδες του πληθυσμού ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα προληπτικά, αλλά και θεραπευτικά μέτρα.

Μια υποομάδα του πληθυσμού σήμερα είναι τα ομοφυλόφιλα άτομα, άνδρες και γυναίκες. Μάλιστα, οι μελέτες σε αυτή την υποομάδα είναι σήμερα εφικτές, αφού έχει πάψει πλέον να αποτελεί ταμπού η σεξουαλική προτίμηση του οποιουδήποτε από εμάς και έτσι ο καθένας δηλώνει ανεμπόδιστα τις τάσεις του στις επιδημιολογικές μελέτες.
Στο άρθρο αυτό θα αναφερθούν τα ευρήματα σε άλλες χώρες του κόσμου, αλλά θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι είναι ανάλογα και στη χώρα μας, αφού εδώ και πολλά χρόνια ακολουθούμε πιστά το δυτικού τύπου τρόπο ζωής.

Αναφορικά με τις ομοφυλόφιλες γυναίκες (λεσβίες), όλες οι μελέτες συμφωνούν ότι σε μεγαλύτερο ποσοστό είναι υπέρβαρες ή/και παχύσαρκες. Αναλυτικότερα, σε μελέτη που έγινε σε γυναίκες 15-44 ετών (National Survey of Family Growth), οι λεσβίες ήταν υπέρβαρες σε ποσοστό 70.5% ενώ οι ετερόφιλες γυναίκες σε ποσοστό 50.3%. Σε άλλη μελέτη (Nurses' Health Study II) σε νοσοκόμες 32-51 ετών, η συχνότητα υπέρβαρων-παχύσαρκων ήταν 56% στις λεσβίες, 50.3% στις αμφίφιλες και 44.2% στις ετερόφιλες γυναίκες.
Σε μελέτη που έγινε στη Δανία και αναλύθηκαν τα δεδομένα γυναικών που παντρεύτηκαν γυναίκα (Arch Sex Behav. 2010 Feb;39 (1):117-23. Epub 2008 Sep 9), βρέθηκε ότι οι γυναίκες αυτές είχαν μεγαλύτερο βάρος και μικρότερο μήκος γέννησης. 
Σε προοπτική μελέτη εφήβων που έγινε στις ΗΠΑ (Obesity (Silver Spring). 2009 September ; 17(9): 1776–1782) τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι λεσβίες, αν και στην ηλικία των 12-14 ετών ήταν σε μικρότερο ποσοστό υπέρβαρες, κατέληγαν στα 21 τους να είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό υπέρβαρες/παχύσαρκες από όλους τους άλλους χαρακτήρες σεξουαλικών προτιμήσεων (διάγραμμα 1).

 

 

Διάγραμμα 1.

 

 

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι οι ομοφυλόφιλες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν γεννηθεί υπέρβαρες και βραχύσωμες, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν παχύσαρκες έφηβες και βέβαια είναι πολύ συχνότερο να καταλήξουν παχύσαρκοι ενήλικες. Ολα τα προηγούμενα είναι κλασσικοί προδιαθεσικοί παράγοντες καρδιο-αγγειακών νόσων γιαυτό και θα πρέπει η ομάδα αυτή του πληθυσμού να υιοθετήσει έναν υγιεινότερο τρόπο ζωής (διατροφή, άσκηση, αποφυγή καπνίσματος κτλ).

Αναφορικά με τους ομοφυλόφιλους άνδρες τα αποτελέσματα είναι εντελώς αντίθετα. Ολες οι μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η ομάδα αυτή του πληθυσμού υιοθετεί έναν καλύτερο τρόπο διατροφής, ασκούνται συστηματικότερα και σε μεγαλύτερο ποσοστό και βέβαια έχουν μικρότερη συχνότητα παχυσαρκίας.
Αναλυτικότερα, σε μελέτη που έγινε στην Ελβετία (The Geneva Gay Men's Health Survey) σε ομοφιλόφιλους άνδρες μεγαλύτερους των 15 ετών, βρέθηκε ότι η πιθανότητα να είναι υπέρβαροι ήταν η μισή σε σχέση με ετερόφιλους άνδρες του γενικού πληθυσμού. Στην προγούμενα αναφερθείσα μελέτη που έγινε στη Δανία, βρέθηκε ότι οι άνδρες που παντρεύτηκαν άνδρες, κατά τη γέννησή τους ήταν κατά 72 γρ. ελαφρύτεροι, κατά 0.3 εκ. βραχύτεροι, δηλαδή είχαν δείκτη μάζας σώματος 0.1 κλ/μ2 μικρότερο από τους άλλους Δανούς. Τα ευρήματα αυτά, παράλληλα και με αυτά των ομοφυλόφιλων γυναικών, πιθανώς να υποδηλώνουν ότι η ενδομήτρια ανάπτυξη μπορεί να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην επιλογή του ερωτικού συντρόφου. Αλλά και στην εφηβεία η πορεία του βάρους των αμοφυλόφιλων ανδρών είναι εντελώς αντίθετη από αυτή των γυναικών. Ξεκινάει από τα υψηλότερα επίπεδα κατά την πρώτη εφηβική ηλικία και καταλήγει στα 21 να έχει το χαμηλότερο ποσοστό υπέρβαρων/παχύσαρκων από όλες τις άλλες ομάδες σεξουαλικών προτιμήσεων (διάγραμμα 2).

 

 

Διάγραμμα 2. 

 

 

 

Οι Heck και Jacobson (Journal of Asthma 2006;43:579–584) βρήκαν ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες που ζούσαν στο ίδιο σπίτι με άνδρες ήταν υπέρβαροι σε ποσοστό 56.6%, ενώ οι ετερόφιλοι άνδρες που ζούσαν στο ίδιο σπίτι με γυναίκα ήταν υπερβαροι σε ποσοστό 71.5%. 
Το δυσάρεστο εύρημα στην ομάδα αυτή του πληθυσμού ήταν τα αποτελέσματα άλλης μελέτης (Arch Sex Behav. 2006 Oct;35(5):587-95) που έδειξε ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες με το χαμηλότερο σωματικό βάρος και την καλύτερη εικόνα σώματος είχαν σε μεγαλύτερο ποσοστό μη-ασφαλές σεξ, πρακτική που έχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και κυρίως στο AIDS.
Επομένως και επειδή πέραν των σεξουαλικών προτιμήσεων και πέραν του σωματικού βάρους, η υγεία είναι το ύψιστο αγαθό, πάντα και μόνο ασφαλές σεξ.