Μελετήθηκε μια ομάδα από 16.224 παιδιά (2-9 ετών) από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες (Τ0). Μια δεύτερη έρευνα (Τ1), επαναξιολόγησε τα παιδιά δύο χρόνια αργότερα. Ένα τυχαίο δείγμα 4.405 παιδιών επιλέχθηκε για περαιτέρω γενετικές μελέτες και 3.168 παιδιά επανεξετάστηκαν δύο χρόνια αργότερα. Τα μισά από αυτά υποβλήθηκαν σε ένα πρόγραμμα παρέμβασης στον τρόπο ζωής. Οι συμμετέχοντες γονοτυπήθηκαν για τον πολυμορφισμό rs9939609 του FTO ενώ το βάρος, ύψος, η περιφέρεια μέσης και οι δερματοπτυχές τρικεφάλων και υποπλάτιων μετρήθηκαν στα σημεία Τ0 και Τ1.
Στο σημείο Τ0, το αλλήλιο Α του rs9939609 σχετίστηκε σημαντικά με ψηλότερες τιμές του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), της περιμέτρου της μέσης και των δερματοπτυχών (p τιμές προσαρμοσμένες για ηλικία, φύλο και χώρα: <0.001) και με μια στατιστικά σημαντική αύξηση του κινδύνου για υπερβάλλον βάρος/παχυσαρκία. Κατά τη διάρκεια της διετούς παρακολούθησης δεν παρατηρήθηκε αλληλεπίδραση μεταξύ του γονότυπου και της παρέμβασης. Το αλληλόμορφο Α σχετίστηκε με σημαντικά ψηλότερες αυξήσεις σε όλες τις ανθρωπομετρικές μεταβλητές που εξετάστηκαν στο σημείο T0 ανεξάρτητα από την ομάδα μελέτης (p<0.002, προσαρμοσμένο για διάφορες μεταβλητές). Κατά τη διάρκεια των δύο ετών παρακολούθησης, καταγράφηκαν 210 νέες περιπτώσεις υπερβολικού βάρους/παχυσαρκίας. Μια στατιστικά σημαντικά ψηλότερη συχνότητα υπερβολικού βάρους/παχυσαρκίας σχετίστηκε με το αλληλόμορφο Α [OR(A) =1.95, 95% ci="(1.29" – 2.97)].
Συμπερασματικά επιβεβαιώθηκε η συσχέτιση μεταξύ του FTO rs9939609, του δείκτη μάζας σώματος και του κινδύνου για υπερβάλλον βάρος/παχυσαρκία σε ευρωπαϊκό παιδικό πληθυσμό. Το κύριο εύρημα της μελέτης είναι ότι οι φορείς του αλληλόμορφου Α παρουσιάζουν μεγαλύτερη αύξηση της μάζας του σώματος και κεντρική παχυσαρκία με την πάροδο του χρόνου και μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν υπερβολικό βάρος/παχυσαρκία κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, ανεξάρτητα από τα μέτρα παρέμβασης.
