O στόχος αυτής της μελέτης ήταν να καταγράψει την κατάθλιψη και το άγχος σε μητέρες των παιδιών (7-11 ετών) ή εφήβων (12-18 ετών) με παχυσαρκία, όπως επίσης και την συμπεριφορά αυτών των μητέρων προς τα παιδιά τους και προς τα άλλα μέλη της οικογένειας.
Πρόκειται για μια αντιστοιχισμένη μελέτη 100 δυάδων (μητέρα-παιδί). Όλες οι μητέρες συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια, όπως το BeckDepressionInventory, το State Trait Anxiety Inventory, το Parental Attitude Research Instrument καιτο Family Assessment Device.
Το άγχος στις μητέρες ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με τις μάρτυρες (p = 0.03). Καταμετρημένα με το Family Assessment Device, η συναισθηματική εμπλοκή και (p = 0.05) η συμπεριφορά ελέγχου στα παιδιά (p = 0.00) ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα στις μητέρες παχύσαρκων παιδιών.
Όσον αφορά στην παχυσαρκία στην εφηβεία, τα αποτελέσματα είναι ανεξάρτητα, δηλαδή υπήρχε αυξημένο στατιστικά άγχος σε μητέρες και μη παχύσαρκων παιδιών (λόγω της ειδικής κατάστασης της εφηβείας) και σε παχύσαρκα παιδιά.
Η συναισθηματική συμμετοχή ήταν εμφανής και στα αδύνατα και στα παχύσαρκα παιδιά, ενώ η συμπεριφορά ελέγχου και παρέμβασης ήταν σαφής μόνο στις μητέρες παχύσαρκων παιδιών.
Τα αποτελέσματα δείχνουν η ύπαρξη παχυσαρκίας σε ένα παιδί ή έφηβο είναι σε θέση να επηρεάσει τόσο την ψυχολογία της μητέρας του, όσο και τις εν γένει σχέσεις στην οικογένεια. Παραμένει ασαφές αν η επιλογή των δυάδων (μητέρα με παχύσαρκο παιδί) έκρυβε εξαρχής μια αιτιολογική συσχέτιση (όσον αφορά στο λόγο που το παιδί έγινε παχύσαρκο).
Πηγή: Int J Psychiatry Med. 2015 Sep 10.
