Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία είναι επιδημικά μεταξύ των ατόμων με σοβαρές ψυχικές ασθένειες ενώ οι μελέτες για απώλεια βάρους αποκλείουν συστηματικά αυτόν τον ευάλωτο πληθυσμό. Παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής απαιτούν την προσαρμογή τους σε αυτή την ομάδα, διότι τα ψυχιατρικά συμπτώματα και οι γνωσιακές δυσλειτουργίες είναι σε ιδιαίτερα αυξημένο ποσοστό. Ο στόχος μας ήταν να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητα μιας 18-μηνης προσαρμοσμένης συμπεριφορικής παρέμβασης για απώλεια βάρους σε ενήλικες με σοβαρή ψυχική ασθένεια.
Στην έρευνα συμμετείχαν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες από 10 προγράμματα αποκατάστασης εξωτερικών ασθενών σε ψυχιατρικές κοινότητες και κατατάχθηκαν τυχαία σε ομάδα παρέμβασης ή ελέγχου. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης έλαβαν προσαρμοσμένη για την ομάδα και την ατομική διαχείριση του βάρους ειδικές συνεδρίες καθώς και συνεδρίες ομαδικής άσκησης. Η μεταβολή βάρους εκτιμήθηκε σε 6, 12, και 18 μήνες.
Από τους 291 συμμετέχοντες οι οποίοι υποβλήθηκαν σε τυχαιοποίηση, 58.1% είχαν σχιζοφρένεια ή σχιζοσυναισθηματική διαταραχή, 22.0% είχαν διπολική διαταραχή και 12.0% είχαν μείζονα κατάθλιψη. Στην αρχή της μελέτης, η μέση τιμή του δείκτη μάζας σώματος ήταν 36.3 και το μέσο βάρος ήταν 102.7 κιλά. Τα στοιχεία για το βάρος στους 18 μήνες ελήφθησαν από 279 συμμετέχοντες. Η απώλεια βάρους στην ομάδα παρέμβασης αυξήθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια της 18-μηνης μελέτης και διέφερε σημαντικά από την ομάδα ελέγχου σε κάθε επίσκεψη παρακολούθησης. Στους 18 μήνες, η μέση διαφορά μεταξύ των ομάδων στο βάρος (αλλαγή στην ομάδα παρέμβασης μείον αλλαγή στην ομάδα ελέγχου) ήταν -3.2 kg (P = 0.002), και 37.8% των συμμετεχόντων στην ομάδα παρέμβασης έχασε 5% ή περισσότερο του αρχικού τους βάρους σε σύγκριση με 22.7% εκείνων στην ομάδα ελέγχου (Ρ = 0.009). Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων σε ανεπιθύμητες ενέργειες.
Συμπερασματικά μια συμπεριφορή παρέμβαση απώλειας βάρους μείωσε σημαντικά το βάρος κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 18 μηνών σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ενήλικες με σοβαρή ψυχική ασθένεια. Με δεδομένη την επιδημία της παχυσαρκίας και του βάρους μεταξύ των ατόμων με σοβαρή ψυχική ασθένεια, τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την εφαρμογή στοχευμένων παρεμβάσεων συμπεριφοράς απώλεια βάρους σε αυτό τον υψηλού κινδύνου πληθυσμό.
