Στην ανάλυση αυτή, συμπεριλήφθηκαν 1658 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και 1771 παχύσαρκα άτομα ως ομάδας ελέγχου. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε διαβήτη κατά την έναρξη. Οι ασθενείς στην ομάδα της βαριατρικής επέμβασης υποβλήθηκαν σε γαστρικό δακτύλιο (19%), κάθετη γαστροπλαστική (69%) ή γαστρική παράκαμψη (12%). Τα μη τυχαιοποιημένα, σε συνδυασμό, άτομα της ομάδας ελέγχου έλαβαν τη συνήθη φροντίδα.
Οι συμμετέχοντες ήταν 37 έως 60 ετών και ο δείκτης μάζας σώματος ήταν 34 ή περισσότερο στους άνδρες και 38 ή περισσότερο στις γυναίκες. Η ανάλυση επικεντρώθηκε στο ποσοστό των περιστατικών διαβήτη τύπου 2, το οποίο ήταν ένα προκαθορισμένο δευτερεύον τελικό σημείο στην κύρια μελέτη. Κατά τη στιγμή της ανάλυσης αυτής (1η Ιανουαρίου 2012), οι συμμετέχοντες είχαν παρακολουθηθεί για 15 χρόνια. Παρά την αντιστοιχία, ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά διέφεραν σημαντικά μεταξύ των ομάδων. Το αρχικό βάρος σώματος ήταν ψηλότερο και οι παράγοντες κινδύνου ήταν πιο σοβαροί στην ομάδα της βαριατρικής επέμβασης από ότι στην ομάδα ελέγχου. Στα 15 χρόνια, το 36.2% από τους αρχικούς συμμετέχοντες είχαν αποσυρθεί από τη μελέτη ενώ για το 30.9% δεν είχε φθάσει ακόμη η στιγμή για την 15-ετή εξέτασή τους.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, εκδηλώθηκε διαβήτης τύπου 2 σε 392 συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου και 110 στην ομάδα της βαριατρικής επέμβασης, που αντιστοιχούν σε ποσοστά εμφάνισης 28.4 περιπτώσεων ανά 1000 άτομα-έτη και 6.8 περιπτώσεις ανά 1000 άτομα-έτη, αντίστοιχα (προσαρμοσμένη αναλογία κινδύνου με τη χειρουργική επέμβαση: 0.17, διάστημα εμπιστοσύνης 95%: 0.13 – 0.21, P <0.001). Η επίδραση της βαριατρικής χειρουργικής επηρεάστηκε από την παρουσία ή την απουσία αυξημένης γλυκόζης νηστείας (Ρ=0.002 για την αλληλεπίδραση) αλλά όχι από το ΒΜΙ (Ρ=0.54). Οι αναλύσεις ευαισθησίας, συμπεριλαμβανομένου του τελικού σημείου καταλογισμού, δεν αλλάζουν τα συνολικά συμπεράσματα. Η μετεγχειρητική θνητότητα ήταν 0.2% ενώ σε 2.8% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε βαριατρική επέμβαση απαιτήθηκε επανεγχείρηση εντός 90 ημερών λόγω επιπλοκών.
Συμπερασματικά η βαριατρική χειρουργική φαίνεται να είναι αξιοσημείωτα πιο αποτελεσματική από τη συνήθη φροντίδα στην πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 στα παχύσαρκα άτομα.
