Η μελέτη είχε παράλληλο πολυκεντρικό (1:1) σχεδιασμό και ήταν τυφλή τυχαιοποιημένη.
Ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, ηλικίας 30-75 ετών και Δείκτη Μάζας Σώματος >27kg/m2 τυχαιοποιήθηκαν, από ανεξάρτητο στατιστικολόγο με τη χρήση αριθμημένων σφραγισμένων φακέλων, που καθόριζε το είδος της προτεινόμενης δίαιτας- είτε χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες (30% της ενέργειας από πρωτεΐνες, 40% υδατάνθρακες, 30% λίπος) είτε χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες (15% της ενέργειας ως πρωτεΐνη, 55% υδατάνθρακες και 30% λίπος). Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν 18 συνεδρίες της ομάδας τους σε μια περίοδο 12 μηνών. Πρωτογενή καταληκτικά σημεία ήταν η αλλαγή στην περίμετρο της μέσης και το βάρος του σώματος που αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη, 6 και 12 μήνες μετά. Δευτερογενή καταληκτικά σημεία ήταν το σωματικό λίπος, ο γλυκαιμικός έλεγχος, το προφίλ των λιπιδίων, η αρτηριακή πίεση και η νεφρική λειτουργία. Μια περαιτέρω εκτίμηση πραγματοποιήθηκε 12 μήνες μετά την παρέμβαση. Οι αξιολογητές της έρευνας παρέμειναν τυφλοί ως προς την κατανομή της ομάδας καθ’όλη τη διάρκεια της μελέτης.
Συνολικά 419 ασθενείς συμμετείχαν στην μελέτη (μέση τιμή ηλικίας±SD: 58±9.5 χρόνια, ΔΜΣ: 36.6±6.5 kg/m2 και HbA1c: 8.1±1.2%. Η μελέτη ολοκληρώθηκε κατά 70% (294/419).
Δε διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στην αλλαγή της περιμέτρου της μέσης και το βάρος κατά τη φάση της παρέμβασης ή 12-μήνες μετά. Και στις δύο ομάδες παρατηρήθηκε απώλεια βάρους (2-3 κιλά, p<0.001) και ελάττωση της περιμέτρου της μέσης (2-3 cm, p<0.001) στους 12 μήνες και η απώλεια αυτή διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό τους επόμενους 12 μήνες. Στους 6 μήνες, η διαφορά στην αυτοαναφερόμενη διατροφική πρόληψη πρωτεΐνης μεταξύ των δύο ομάδων ήταν μικρή (1.1% της συνολικής ενέργειας P<0.001). Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στα δευτερογενή καταληκτικά σημεία: σωματικό λίπος, HbA1c, λιπίδια, αρτηριακή πίεση και νεφρική λειτουργία. Δεν υπήρχαν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις.
Συμπερασματικά, από μια πραγματιστική σκοπιά οι διατροφικές οδηγίες για μειωμένη κατανάλωση λιπαρών με αυξημένη κατανάλωση είτε πρωτεϊνών είτε υδατανθράκων, οδηγεί σε παρόμοια μέτρια απώλεια βάρους και περιφέρειας μέσης σε μια διάρκεια 2 ετών.
