Γηραιότεροι επαγγελματίες υγείας που προσκολλώνται σε υγιεινή διατροφή είναι λιγότερο πιθανό να αυξήσουν το βάρος τους σε διάστημα παρακολούθησης 20 ετών σε σχέση με συνομηλίκους τους που δεν το κάνουν. Συγκεκριμένα, η προσκόλληση στην υγιεινή διατροφή φάνηκε πιο ωφέλιμη στα άτομα με υψηλό γενετικό κίνδυνο για την ανάπτυξη παχυσαρκίας.
Τα δεδομένα αυτά απέδειξαν για πρώτη φορά πως η αυξημένη συμμόρφωση με την υγιεινή διατροφή μπορεί να ελαχιστοποιήσει τη σχέση γενετικής προδιάθεσης και πρόσληψης βάρους, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMJ.
Οι ερευνητές υπολόγισαν τη γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία ανιχνεύοντας 77 γενετικούς πολυμορφισμούς που σχετίζονται με το δείκτη μάζας σώματος (BMI) σε δύο μελέτες κοόρτης επαγγελματιών υγείας και επίσης προσέγγισαν τη συμμόρφωση αυτών σε τρία διατροφικά μοντέλα.
Τα ευρήματά τους τονίζουν πως μια σωστή διατροφή είναι σημαντική για τον καθένα, ιδιαίτερα για αυτούς με το μεγαλύτερο γενετικό κίνδυνο. Η γενετική προδιάθεση δεν είναι εμπόδιο για ένα επιτυχημένο πρόγραμμα ελέγχου του βάρους και ούτε δικαιολογία για κακή υγεία αλλά και έλλειψη πολιτικής υγείας, τονίζουν οι ερευνητές.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως η κατανάλωση ζάχαρης, αναψυκτικών με ζάχαρη και τηγανητών φαγητών πολλαπλασιάζουν την αρνητική επίδραση των γονιδίων στην επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους.Σε αυτή τη μελέτη περιελήφθησαν 8828 γυναίκες από την Nurses Health Study και 5218 άνδρες από την Health Professionals Follow-up Study, ευρωπαϊκής καταγωγής, που παρείχαν πλήρη ανθρωπομετρικά και διαιτητικά δεδομένα και γενετική ανάλυση.
Η ποιότητα της διατροφής υπολογίστηκε με βάση τρεις δείκτες: τον Alternate Healthy Eating Index 2010 (AHEI-2010), τον Dietary Approach to Stop Hypertension (DASH), και τον Alternate Mediterranean Diet (AMED).
Το AHEI-2010 score βασίστηκε στην πρόσληψη 11 τροφίμων και ποτών που συνδέονται με χρόνιες νόσους. το DASH score βασίστηκε στην πρόσληψη 8 ειδών τροφίμων και ποτών και τέλος το AMED score βασίστηκε σε 9 συστατικά της μεσογειακής διατροφής. Γενικά, ο υψηλός γενετικός κίνδυνος σχετίστηκε με αυξήσεις στο BMI και το βάρος ανά 4ετία αλλά αυτό δεν ίσχυσε για τα άτομα που εμφάνιζαν ένα υγιεινό μοντέλο AHEI-2010 ή DASH.
Αυτό σημαίνει πως η πρόσληψη βάρους που προκύπτει από τη γενετική μας προδιάθεση μπορεί τουλάχιστον μερικά, να περιοριστεί αν υιοθετούμε μακροχρόνια υγιεινά μοντέλα διατροφής.
Τα αποτελέσματα αυτά συμφωνούν με αυτά προηγούμενων μελετών που έδειξαν πως άτομα με ομόζυγο αλλήλιο FTO που προδιαθέτει ισχυρά για παχυσαρκία, μπορούν να χάσουν περισσότερο βάρος από μη-φορείς μέσω υγιεινοδιαιτητικής παρέμβασης. Συνεπώς η μελέτη αυτή τονίζει την επείγουσα ανάγκη για ολοκληρωμένες παρεμβάσεις σε επίπεδο δημόσιας υγείας και με έμφαση στους ευάλωτους πληθυσμούς.
References:
1. BMJ 2018;360:j5644.
2. BMJ 2018;360:k7 Editorial
